Utwór nawiązuje do wydarzeń z przeszłości Polski i Litwy, obecne są w nim postacie historyczne, np. generał Dąbrowski, Kniaziewicz, Napoleon, pojawia się wspomnienie Tadeusza Kościuszki (na jego cześć bohater - tytułowy Pan Tadeusz nosi to samo imię). Epizody z historii Polski zaakcentowane są przede wszystkim w koncercie Jankiela, ale o przeszłości naszego narodu, rozmawia również szlachta, poruszając kwestie polityczne i społeczne.
Pan Tadeusz jako epopeja narodowa, cechy eposu
Epos (epopeja, poemat epicki) - to obszerny, wielowątkowy utwór należący do epiki (rodzaj literacki), mimo tego że jest w formie wierszowanej, („Pan Tadeusz" pisany wierszem sylabicznym, trzynastozgłoskowcem). Przedstawia wydarzenia przełomowe dla danej społeczności (narodu) oraz życie legendarnych bohaterów. Uwidacznia się w nim bogate tło obyczajowe. Cechą charakterystyczną jest realizm przedstawianych zdarzeń. Epos prezentuje zwykle dzieje jednego heroicznego bohatera, którego życie splata się z losami narodu, a niekiedy je determinuje. Jest on kreowany jako wzorzec do naśladowania, często nosi cechy patrioty. Narrator, w przypadku epopei, jest wszechwiedzący i wszechobecny, ujawnia się w dygresjach i np. w inwokacji.
Obraz szlachty w Panu Tadeuszu
Szlachta w utworze Mickiewicza jest bohaterem zbiorowym, uprzywilejowaną warstwą społeczną stojąca na straży tradycji i porządku.
Humor w Panu Tadeuszu
W „Panu Tadeuszu" nie brakuje humoru, niektóre scenki, opowieści i postacie bawią czytelnika. Uwidacznia się komizm sytuacyjny, językowy i komizm postaci.
Najważniejsze wątki w Panu Tadeuszu
Wątki główne i wątki poboczne w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza.
Geneza Pana Tadeusza
O powstaniu wiekopomnego dzieła zadecydowało kilka czynników:
Czas i miejsce akcji w Panu Tadeuszu
Przedstawione wydarzenia dzieją się na Litwie, w majątku szlacheckim Soplicowo.